MÜNAZARA…

-Mirim, mesele bina yapmak değil; o binanın içini doldurmak, fonksiyonunu dolu dolu yaşamak. AKM; Akşehir Kültür Merkezinden bahsediyorum. 19 Ocak 2017 Perşembe günü AKM civarından geçiyorum, bir hareketlilik var. Bir sürü öğrenci hepsi enerjik. Düşündüm acaba ne program var diye; zihnimi yokladım, bilgi yok. Halbuki Belediyenin çalışmalarını ilan panoları ve el totemlerinde gün be gün takip ederim. Haklarını teslim edelim gayretlerine erilmez. Karnı tok Akşehirlilerin; gönüllerini, kalplerini doyurma uğraşı veriyorlar.

Gençlerden; Ticaret Lisesi ile Nasrettin Hoca Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi arasında “AB’ye girelim mi? Girmeyelim mi? Konulu “Münazara” programı olduğunu öğrendim.

Bu program beni yıllar öncesine götürdü. Haydi zihnimi gönlümü tazeleyeyim diye girdim salona. Programı da izledim. Keşke sen de olsaydın.

-Sevgili Kahyam, fırsatım olsaydı gelirdim ama nâçâr, çaresiz evde idim. İnşallah başka sefere. Neler izledin gözledin? Anlat bakalım.

-Program bana göre neşeli, çekişmeli geçti.  Sonunda, fikrin güçlü olmak yetmiyor; fikrin zayıf bile olsa, güçlü bir ifade ediş; kendini iyi ifade ediş, iyi anlatış kazanıyor. Hem jüri, hem izleyiciler bu “sofistike süslü alımlı” edadan etkileniyor.

-Sonuç ne oldu?

-Mirim ben taraf olmadığım için pek etkilenmedim… Ticaret Lisesi Birinci Nasrettin Hoca EML ikinci oldu. Aslında münazara konusu sadece obje… Gençlerin; zihinlerini canlı tutmak, kendilerini ifade etmeyi öğretmek. Bu iş, uygulamaya yönelik okullara kalmış; daha akademik düzene ve düzeye sahip okul öğrencileri niye yok, diye düşünmedim de değil.

-Kahya Efendi onlar herhalde derslere gömülmüşler iki tane fazla konu görüp bir sepet dolusu test çözme peşindedirler.

-Olabilir … Yalnız  MÜNAZARA kelimesi?  Mirim bunun Türkçesi yok mu?

-Kahya Efendi MÜNAZARA Arapça doğru. Bir kelime mu/mü gibi başlıyorsa Arapçadır ve içteş-paydaşlık ifade eder.  Nakış; işlemekten MÜNAKAŞA… Karşılıklı bir grup tarafından yapılan işleme süsleme. Yani laf ebeliği… MÜSABAKA; yarışma… MÜCADELE; itişip kakışmak…MUAYENE; izlemek gözlemek, ayn’dan göz’den türetilmiş. Doktor seni “muayene” eder. Münazara; nazar/ bakmak kelimesinden türetilir. Manzara; baktığın yer. Münazara’da farklı bakış açısına sahip olan kazanır. Zaten münazara farklı bakış açısı ortaya koymaktır. Nesnelere ve olaylara çok yönlü bakabilmektir.

-Mirim haydi olayları anladık da nesnelere çok yönlü bakmak? Ne iş?

-Kahya Efendi; hani oyuncak vardır “ZEKA KÜPÜ.”

-Evet. O kaç yüzeylidir?

-Mirim küp olduğuna göre altı yüzey… Hem de her biri ayrı renkte boyalı.

-Tamam bak bildin. Şayet burnuna yakın bir mesafeden bakarsan ancak bir yüzeyini görürsün; bu küpün de sadece o renkte olduğunu iddia edebilirsin. Baktığın açı ve konumu değiştir; iki yüzeyini görürsün. Biraz daha değiştirirsen bakış açını üç yüzeyini görme olasılığın da var.   Sadece bir yüzeyini görüp o küpü sadece o renkte düşünmen doğru olmasa gerektir.

İşte bakış açısı bu. Münazara, aslında bu yetiyi kazandırmak içindir. Pazarlama sanatı işin ayrı bir boyutu. E müsaade et artık; TİCARET LİSESİ de onu yapsın. Demek ki, satmayı ticareti iyi beceriyorlar… Kahya Efendi fotoğraf falan çekmedin mi?

-Çektim. Taraf olmadığım için genel toplu fotoğrafı aldım. İnşallah becermişimdir.

-Kahya Efendi sağ ol. Eline sağlık güzel olmuş. Bak ayrıca beni de doğruladın. Genel de Belediye Başkanları siyasi programlara bizzat katılıp temsil ederler hem Belediyesini  hem kendisini. Böyle çoluk çocuk kültürel şeylere AYVAZLARINI gönderirler… Salih Başkan bizzat katılmış… İğneden ipliğe herkes orada. İnsanları aynı kareye sokabilen her çalışma takdire şayandır. İzlemedim ama eminim öğrencisi öğretmeni idaresiyle okullarımızın böyle gayretler içerisinde olması beni hem ümitlendiriyor hem de gururlandırıyor. Emeği geçen herkesi saygıyla kutluyorum.